تقـدیم غمت خونِ جگـر لالۀ ما بود            بی‌مهر رخت سایۀ غم، هالۀ ما بود

هجران تو در دل شرر نـالۀ ما بود            هر لحظه فراغت غم صد سالۀ ما بود

ای مـاه که دادی همه را مهـر خـدائی

چون شد که دمیدی به شبستان جدائی

ای یـاد جـمـال تو چـراغ سـحـر ما            ای داغ تو تا شـام ابـد بر جـگـر ما

ای روی نهان از نظرت در نظر ما            حیف است که باشیم و نباشی به بر ما

هر صبح فـراق تو به ما شـام بلا بود

ایــام غـمـت بـر هـمـه ایــام بــلا بـود

ای ماه جماران که زهجرت چو هلالیم            یکبار برافروز و ببین ما به چه حالیم

سر تا به قدم محنت و اندوه و ملالیم            باید که بسـوزیم و بگـرییم و بنالـیم

عمر است پس از مرگ تو شرمندگی ما

بی‌تـو شـده جـان کـنـدن ما زنـدگی ما

ای همدم یاران خـدا جـوی جماران            ای کعبۀ دل بیت تو در کوی جماران

ای گرد عزایت به سرو روی جماران            با یاد تو چشم همگان سوی جماران

بازآ که خزان بی‌تو بهاران دل ماست

بیت الحزن از غصه جماران دل ماست

ای رفـته به دیـدار خـدا بـا دل آرام            آرام دل آرام که گیتی است تو را، رام

از نهضت تو مانده به جا نهضت اسلام            با صبح قیامت شب کفر است به اتمام

دیگـر به وطـن دیـو سـتـم بـاز نـیـایـد

از طـبــل ابــر قــدرتـی آواز نــیــایـد

آرام کـز اعـدای تـو آرام ربــودنــد            یاران همه از دور پـیام تو شنـودند

از مرکـز الحـاد بـدین راه گـشودند            در دامن کفـر آیت توحـیـد سرودند

خـورشیـد قـیام تو گرفـته هـمه جـا را

بخـشیده پیامت به جهان نـور خـدا را

آرام که پیمان تو هرگز نـشکـستـیم            آرام که پـیـونـد وفـا را نـگـسـستـیم

با غیر تو ما عهـد نبـستـیم نـبـستـیم            آنیم که بودیم و هـمیـنـیم که هـستیم

کـوبـیــم بـت اهــرمـن اهــرمــنـی را

داریم ز تو چون تـبـر بـت شـکـنی را

آرام که همواره پیامت سخن ماست            آرام که این جامه به پیکر کفن ماست

آرام که در خط تو هر مرد و زن ماست            آرام که بر بال ملایک وطن ماست

آرام کـه ایـمـن ز بـلا کـشـور مـا شـد

همـسنگـر تو خـامـنه‌ای رهـبـر ما شد

در جنگ شرر بر سر ما ریخت چو باران            گردید وطن آتش و خون هست بهاران

غلطید بخون از همه سو پیکر یاران            سوگند به سوز دلت ای پیر جماران

داغ تو که چون شعله آتش به درون بود

بر ما شررش از شرر جنگ فزون بود